KARATE
Karate (jap. 空手 karate) – sztuka walki i sport walki stworzone na Okinawie, w Japonii. Karate obejmuje swoim zasięgiem cały świat. Do chwili obecnej powstało ponad 100 stylów karate.
Jedyną organizacją odpowiedzialną za ruch sportowy karate i uznaną przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski jest World Karate Federation (WKF).
Charakterystyczny dla karate jest system stopni uczniowskich i mistrzowskich, stworzony na bazie judo, odrębny w wielu organizacjach i stylach karate.
Informacje ogólne
Od momentu powstania sztuka ta ewoluowała. W wielu stylach aspekt realnej walki został zachowany, a nawet rozwinięty (przykładowo kopnięcie okrężne mawashi-geri nie występowało w oryginalnej sztuce okinawskiej).
W niektórych jednak stylach sztuka ta zmieniła swój charakter z utylitarnego systemu walki (karate okinawskie) na system psychofizycznego doskonalenia się, gdzie na pierwszy plan wysuwa się aspekt „drogi” - jap. dō, chińs. tao (dao) - którą kroczy się całe życie, jako symbolu niekończącego się procesu dążenia do doskonałości. Stąd spotykamy także nazwę karatedo (pisane w transkrypcji Hepburna jako karate-dō). Koreańskim odpowiednikiem karate niesportowego jest tangsudo, a karate nastawionego na rywalizację – taekwondo.
Obecnie istnieją trzy podstawowe kierunki w karate:
- karate jako walka na śmierć i życie (style klasyczne, głównie okinawskie), czyli tzw. karate tradycyjne. Paradoksalnie, z uwagi na ujęcie karate jako walki na śmierć i życie w stylach tych rzadziej przeprowadza się kumite (sparringi);
- karate jako sport z elementami samoobrony (większość stylów), także z przeprowadzaniem zawodów – w ramach tej kategorii stylów trwa zażarta dyskusja na temat zasad, których spójne przyjęcie umożliwiłoby szersze zaistnienie karate na igrzyskach olimpijskich; spory dotyczą m.in. dozwolenia podcięć, kontaktu na głowę, rodzajów ochraniaczy, low-kicków i innych;
- karate jako sposób psychofizycznego doskonalenia – podejście najbliższe taijiquan, nie nastawione bezpośrednio na samoobrone, czy rywalizację, jednak z zachowaniem oryginalnych postaw, wielu kata, ruchów.
Ponieważ karate upowszechniło się jako amatorski sport, w większości stylów wykształciła się potrzeba stworzenia szczegółowej hierarchii stopni, aby zmotywować ćwiczących do rozwoju.
Trening
Trening karate opiera się na metodach nauki: